تنها نقطه ی نورانی دلم

یه چیزایی هست که ازشون خوشم میاد ولی مطمئن نیستم اون چیزا خوب باشن؟

آخه خدا میگه:

و عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیئا و هو شر لکم .و الله یعلم و انتم لا تعلمون بقره ٢١٦.

یکیش همین خوشحالیه!

چرا با نزدیک شدن محرم نشاط می گیرم؟

ایا این علامت نفاق نیست؟

مگر حدود چهل روز دیگر دختری سه ساله تنها نخواهد شد ؟

مگر غم برادر کمر برادر را نخواهد شکست؟

مگر . . .

ایا دل و حرفم یکی نیست؟

استاد میگه:

"نه. . . !"

هرجای دلم معیوب باشه نواحی مربوط به ارباب خالص است ویکپارچه

(که انشالله این منطقه کل قلمروی دل به تسخیر ارد)

آن غم و این نشاط نه تنها علامت بر نفاق نیست

بل یک راز است

سریست که کاش می شد بیان کرد.

سری خدایی . . .

کاش آنان که گله می کنند و می گویند :"چقدر گریه؟" می دانستند

کاش می دانستند.

یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ  یس ٢٦.

بگذارم و بگذرم که سخن از نادیدنی ، گفتار را سخت آید

و باید به سرنخی اکتفا کرد.

پ ن: آن نه خال است و زنخدان و سر زلف پریشان

 که  دل  اهل  نظر  برد  که  سریست   خدایی